1.Што вам спадабалася ў прачытаным урыўку «Дзядзька-кухар» Я. Коласа?
Вельмі спадабаўся сам дзядька Антось і яго штукарствы. Ён быў уважлівым да пляменнікаў, любіў іх, перадаваў свій вопыт.
2.Якія радкі твора выклікалі ўсмешку?
Выклікалі ўсмешку радкі пра тонкую псіхалогію дзядзькі, яго жаданне пераўзыйсці ў гатаванні жанчын, эпізод з няўдалымі клёцкамі.
3.Чым вам спадабаўся дзядзька-штукар? Ці часта вы сустракаеце ў жыцці такія адносіны паміж дарослымі і дзецьмі?
Дзядзька Антось вельмі любіў дзяцей і, калі выдавалася вольная хвіліна, ён дарыў яе дзецям. Ён расказваўім казкі, хадзіў на поплаў па кветкі,
4.Ад чыйго імя вядзецца ў творы апавяданне: “Я помню дзень той. Вечарэла...” Хто гэты чалавек? Ці не адзін з тых, хто тады быў разам з дзядзькам Антосем, і пасля, праз шмат гадоў, успамінаў мінулае?
У аснову паэмы «Новая зямля» быў пакладзены аўтабіяграфічны матэрыял, успаміны дзяцінства. Героі паэмы — сам пісьменнік, маленькі Костусь, родныя яму людзі — бацька і маці, браты і сёстры, а таксама дзядзька Антось (малодшы бацькаў брат
7.Якімі з пералічаных сродкаў стварэння камічнага ў творы карыстаецца аўтар, калі паказвае дзядзьку Антося ў розныя моманты яго кухарства і, нарэшце, вынік яго старанняў: Паскудства, брат, і не пытайся!
Аўтар карыстаецца ўсімі з пералічаных асбліва, смешныя выразы.
легенда-жанр несказочной прозы в фольклоре, устный народный рассказ, в основе которого лежат исторические факты, события, аргументы, переплетающиеся с вымыслом и фантастикой; это предание о каком-либо историческом событии, изложенное в художественной, поэтической форме.
Мифы – это произведения народной фантазии, объясняющие устройство мира, явления природы, смысл и причины происходящих событий.
сказка — это произведение устного народного творчества, в котором изображается чудесное, необычное, раньше передавалась из уст в уста, позже стала печататься в специальных сборниках, собраниях подобных произведений.
Эпос — род литературы (наряду с лирикой и драмой), повествование о событиях, предполагаемых в как бы свершившихся и вспоминаемых повествователем). Эпос охватывает бытие в его пластической объёмности, пространственно-временной протяжённости и событийной насыщенности (сюжетность).
былина-древнерусская, позже русская народная эпическая песня о героических событиях или примечательных эпизодах национальной истории XI—XVI веков[1].
Тут не все но держи:
1.Што вам спадабалася ў прачытаным урыўку «Дзядзька-кухар» Я. Коласа?
Вельмі спадабаўся сам дзядька Антось і яго штукарствы. Ён быў уважлівым да пляменнікаў, любіў іх, перадаваў свій вопыт.
2.Якія радкі твора выклікалі ўсмешку?
Выклікалі ўсмешку радкі пра тонкую псіхалогію дзядзькі, яго жаданне пераўзыйсці ў гатаванні жанчын, эпізод з няўдалымі клёцкамі.
3.Чым вам спадабаўся дзядзька-штукар? Ці часта вы сустракаеце ў жыцці такія адносіны паміж дарослымі і дзецьмі?
Дзядзька Антось вельмі любіў дзяцей і, калі выдавалася вольная хвіліна, ён дарыў яе дзецям. Ён расказваўім казкі, хадзіў на поплаў па кветкі,
4.Ад чыйго імя вядзецца ў творы апавяданне: “Я помню дзень той. Вечарэла...” Хто гэты чалавек? Ці не адзін з тых, хто тады быў разам з дзядзькам Антосем, і пасля, праз шмат гадоў, успамінаў мінулае?
У аснову паэмы «Новая зямля» быў пакладзены аўтабіяграфічны матэрыял, успаміны дзяцінства. Героі паэмы — сам пісьменнік, маленькі Костусь, родныя яму людзі — бацька і маці, браты і сёстры, а таксама дзядзька Антось (малодшы бацькаў брат
7.Якімі з пералічаных сродкаў стварэння камічнага ў творы карыстаецца аўтар, калі паказвае дзядзьку Антося ў розныя моманты яго кухарства і, нарэшце, вынік яго старанняў: Паскудства, брат, і не пытайся!
Аўтар карыстаецца ўсімі з пералічаных асбліва, смешныя выразы.
легенда-жанр несказочной прозы в фольклоре, устный народный рассказ, в основе которого лежат исторические факты, события, аргументы, переплетающиеся с вымыслом и фантастикой; это предание о каком-либо историческом событии, изложенное в художественной, поэтической форме.
Мифы – это произведения народной фантазии, объясняющие устройство мира, явления природы, смысл и причины происходящих событий.
сказка — это произведение устного народного творчества, в котором изображается чудесное, необычное, раньше передавалась из уст в уста, позже стала печататься в специальных сборниках, собраниях подобных произведений.
Эпос — род литературы (наряду с лирикой и драмой), повествование о событиях, предполагаемых в как бы свершившихся и вспоминаемых повествователем). Эпос охватывает бытие в его пластической объёмности, пространственно-временной протяжённости и событийной насыщенности (сюжетность).
былина-древнерусская, позже русская народная эпическая песня о героических событиях или примечательных эпизодах национальной истории XI—XVI веков[1].
Объяснение: