Абайдың көркемдік, әлеуметтік гуманистік және дінге көзқарастары терең білінген еңбегі - қара сөздері. Абайдың қара сөздері (Ғақлия) - ұлы ақынның сөз өнеріндегі көркемдік қуатын, философиядағы даналық дүниетанымын даралап көрсететін классикалық стильде жазылған прозалық шығармасы. Жалпы саны қырық бес бөлек шығармадан тұратын Абайдың қара сөздері тақырыбы жағынан бір бағытта жазылмаған, әр алуан. Оның алты-жеті үлгісі қысқа болса, қайсыбіреуі мазмұн, тақырып жағынан өзгешелеу, ауқымды болып келеді. Абай өзінің қара сөздерінде шығарманың ажарына ғана назар аударып қоймай, оның тереңдігіне, логикалық мәніне зер салған.
Сөйтіп көркемдік шеберлік пен ғылыми зерделік арқылы көркемдік сана мен философиялық сананы ұштастырады. Абайдың қара сөздеріндегі гуманистік, ағартушылық, әлеуметтік ойлары дін туралы пікірлерімен бірігіп, тұтас бір қазақ халқының философиялық концепциясын құрайды. Абайдың кара сөздері сондай-ақ жалпы а ортақ асыл сөзге айналды.
Оның қара сөздерінің бірнешеуі ең алғаш 1918 ж. Семейде шыққан "Абай" журналында жарық көрді. Кейіннен, Абайдың қара сөздері орыс, қытай, француз, т.б. көптеген әлем тілдеріне аударылды.
Я прочитал рассказ Куприна «Белый Пудель» . Этот рассказ о происшествии с Серёжей, Арто и стариком.
Серёжа был мальчиком двенадцати лет. Он был одет в старую одежду, ходил босиком, был среднего роста. Серёжа был любопытным и очень чувствительным.
У Серёжи был друг - собака Арто. И утром его украл дворник для богатой барыни. Серёжа мог бы помешать дворнику, но он так устал, что сон одолел его.
Когда они был вечер. Дедушка не хотел верить, что собаку украл дворник.
А когда поверил, то пытался успокоить Серёжу, говоря, что собака вернётся, хотя и знал, что это невозможно. Серёжа не мог мириться с кражей собаки. Ночью, когда было темно, он попытаться вернуть себе собаку, идя на риск. Попытка ему удалась: он собаку, несмотря на то, что ему было очень страшно.
Сережа Арто, потому, что очень любил своего пса и относился к нему как к другу.
Абайдың көркемдік, әлеуметтік гуманистік және дінге көзқарастары терең білінген еңбегі - қара сөздері. Абайдың қара сөздері (Ғақлия) - ұлы ақынның сөз өнеріндегі көркемдік қуатын, философиядағы даналық дүниетанымын даралап көрсететін классикалық стильде жазылған прозалық шығармасы. Жалпы саны қырық бес бөлек шығармадан тұратын Абайдың қара сөздері тақырыбы жағынан бір бағытта жазылмаған, әр алуан. Оның алты-жеті үлгісі қысқа болса, қайсыбіреуі мазмұн, тақырып жағынан өзгешелеу, ауқымды болып келеді. Абай өзінің қара сөздерінде шығарманың ажарына ғана назар аударып қоймай, оның тереңдігіне, логикалық мәніне зер салған.
Сөйтіп көркемдік шеберлік пен ғылыми зерделік арқылы көркемдік сана мен философиялық сананы ұштастырады. Абайдың қара сөздеріндегі гуманистік, ағартушылық, әлеуметтік ойлары дін туралы пікірлерімен бірігіп, тұтас бір қазақ халқының философиялық концепциясын құрайды. Абайдың кара сөздері сондай-ақ жалпы а ортақ асыл сөзге айналды.
Оның қара сөздерінің бірнешеуі ең алғаш 1918 ж. Семейде шыққан "Абай" журналында жарық көрді. Кейіннен, Абайдың қара сөздері орыс, қытай, француз, т.б. көптеген әлем тілдеріне аударылды.
Объяснение:
подпишись на меня
Куприн "Белый пудель" - сочинение "Рассказ Куприна «Белый Пудель» "
Я прочитал рассказ Куприна «Белый Пудель» . Этот рассказ о происшествии с Серёжей, Арто и стариком.
Серёжа был мальчиком двенадцати лет. Он был одет в старую одежду, ходил босиком, был среднего роста. Серёжа был любопытным и очень чувствительным.
У Серёжи был друг - собака Арто. И утром его украл дворник для богатой барыни. Серёжа мог бы помешать дворнику, но он так устал, что сон одолел его.
Когда они был вечер. Дедушка не хотел верить, что собаку украл дворник.
А когда поверил, то пытался успокоить Серёжу, говоря, что собака вернётся, хотя и знал, что это невозможно. Серёжа не мог мириться с кражей собаки. Ночью, когда было темно, он попытаться вернуть себе собаку, идя на риск. Попытка ему удалась: он собаку, несмотря на то, что ему было очень страшно.
Сережа Арто, потому, что очень любил своего пса и относился к нему как к другу.